rust

TW: dit blog bespreekt dood en dood willen, kun je er (op het moment) niet tegen dan niet verder lezen.

Ik wil het zo graag, rust. Rust in mijn hoofd, in mijn lijf,niks moeten, niet aangevallen worden door gedachtes en angsten, gewoon rust.

Of dat doel haalbaar is weet ik niet, misschien ben ik iemand die nooit echt rust zal vinden in het leven, misschien moet ik het doel herformuleren naar iets meer rust dan ik nu ervaar.

Toch is het verlangen aan totale rust groot, bijna wanhopig groot, elke cel in mijn lichaam schreeuwt erom wat ironisch genoeg alleen maar meer onrust geeft.

Ik heb me zeker afgevraagd of ik dood wil want in dood vind je rust, tenminste dat wordt je beloofd. Het zal niet de eerste keer zijn dat ik dood wil, ik ben meer dan eens (ernstig) depressief geweest, suïcidaal zelfs, het dood willen is mij niet onbekend.

Maar ik denk niet dat ik dood wil, ik wil anders in het leven staan, mijn leven verbeteren, niet beëindigen. Leven met alle angst en beperkingen is zwaar maar het is niet inktzwart, er zijn goede momenten en die maken dat ik het nog kan dragen, het maakt het dragelijk. Voor dood kan ik altijd kiezen maar het is een keuze die ik maar 1 keer kan maken en er is dan geen weg meer terug dus moet ik erg zeker zijn dat ik er klaar voor ben en dat ben ik op het moment niet. En ik denk als ik zo ver ben dat ik dan euthanasie aanvraag om het voor nabestaanden hopelijk wat makkelijker te maken maar zoals ik zei zo ver ben ik echt nog niet.

Dus moet ik leven en proberen het beste ervan te maken, ik werk hard daarvoor, niet alleen in therapie maar ook daar buiten, compulsies achterwegen laten, niet vermijden en structuur zo veel mogelijk behouden. Dat kost veel energie omdat het in eerste instantie veel angst geeft dat hopelijk in de loop van de tijd minder wordt, energie die ik nooit echt in overdaad heb dus ik ben vaak vermoeid wat mijn weerstand tegen de angst en dwang verminderd, avonden zijn hierdoor best zwaar, dan krijg ik last van paniek zoals in het vorige blog beschreven. Ik slaap meer wat logisch is omdat alles zoveel energie kost en slapen is ook een soort verstoppen ook al sluipt de dwang soms ook mijn dromen binnen.

Rust vind ik niet in het voor me uit staren op de bank, dan zit ik namelijk vast in gedachtes, ik lijk niks te doen maar mijn hoofd is dan erg druk met nare dingen. Een rondje wandelen of een woordzoeker maken ofzo geeft meer rust omdat ik dan met andere dingen bezig ben dan mijn eigen gedachtes en gevoelens. Ik hoop wel dat in de toekomst wat rust vinden minder hard werken wordt.

Denk je aan zelfmoord en/of heb je behoefde om erover te praten bel of chat met 113 https://www.113.nl/ik-denk-aan-zelfmoord/hulplijn