moeite

Ik schrijf veel over mijn dwang, je zou bijna vergeten dat het autisme ook nog bestaat maar daar wil ik het nu over hebben.

Ik erger me de laatste tijd behoorlijk over het feit dat zoveel dingen, nogal moeite kosten om te doen. De moeite is vaak om eraan te beginnen, er is een onzichtbare drempel die ik over moet en die is vaak best hoog. Ik heb het niet over hele ingewikkelde of moeilijke dingen, ik heb het over bijvoorbeeld even de afwas doen of de planten water geven. Elke week komt mijn begeleidster en dan pakken we vaak samen wat taken op, zij heeft zoiets van hup dat doen we even en ik raak vaak uit mijn humeur omdat ik in beweging moet komen. Zonder haar lukt het vaker niet dan wel. Ook zijn er al behoorlijk wat taken in het huishouden die zijn overgenomen door de huishoudelijke hulp want ik kan het niet opbrengen om het regelmatig te doen.

Het zou natuurlijk kunnen dat ik gewoon lui ben, maar als ik eenmaal bezig ben wil ik niet zo snel mogelijk weer stoppen, dan kan ik best hard werken. Ik heb het ook met voor mezelf zorgen bijvoorbeeld koken, tandenpoetsen of douchen. Ik zal eerlijk zijn soms gebeuren die dingen niet omdat ik de moeite gewoon niet meer kan opbrengen.

Het is frustrerend en ik word er soms gewoon moedeloos van want het is al jaren zo en het lijkt eerder erger te worden dan beter. Ik ben vaak moe en zelfs leuke dingen kosten bakken met energie . Ik moet ook vrij vaak “sorry dat kan ik niet” zeggen tegen dingen die ik eigenlijk wel wil doen. Mijn grootste wens is gewoon leven zonder dat ik steeds tegen een berg op moet lopen.

Accepteren en leren mee leven klinkt best goed maar in de praktijk betekend dat voor mij vooral dingen laten en vrijwel nooit eens wind mee.