Als een blad, Losgerukt van alles dat bekend is Laat ik me dragen, door opkomende storm. Dwarrelend, dwalend Vliegend tot de wind weer wegvalt.
Categorie: gedichten
Binnenin (gedicht)
Er dwalen boze woorden tussen de stille momenten van mijn brein ze dwingen zich naar buiten blijven hangen aan het puntje van mijn tong en draaien zich weer om. Er beuken enge beelden tegen kale muren van mijn schedel ze draaien mijn liefde naar haat laten me toezien naar een fantoom van pijn en […]
tijd
het kan struikelen over elke seconde of voorbij racen zonder opgemerkt te worden het kan open wonden helen of koudvuur doen uitbreiden maar het is altijd aanwezig het telt de maten van het leven en als het leven eindigt, telt het door
helden
mijn helden zijn gewone mensen die niet vliegen maar lopen desnoods op sokken die telkens weer uit bed komen terwijl het lood ze in de weg zit die stevig blijven staan terwijl alles in hun roept rennen die weten wanneer te rusten om later weer verder te kunnen en sommige helden halen slechts adem terwijl […]
tekort
Kut voor je, sterkte zal ik mijn virtuele armen om je heen leggen ? Meer lukt me niet kom zoveel te kort om je op te pakken wanneer je bent ingestort ik mis de juiste woorden of gewoon de moed om eens iets te zeggen dat er werkelijk toe doet. maar ik leef met je […]
Rust probeer te heersen maar het pad verraad elke stap en warme wind blaast elke stilte weg hoor, het leven van over de grens (een ondoordringbaar haag van oneetbare appelbomen ) wacht op het klagen van de kraai en tel dan de jaren op elke stenen de één was er veel te lang de volgende […]
Madelon Wonink 