Rust probeer te heersen
maar het pad verraad elke stap
en warme wind blaast elke stilte weg
hoor, het leven van over de grens
(een ondoordringbaar haag van oneetbare appelbomen )
wacht op het klagen van de kraai
en tel dan de jaren op elke stenen
de één was er veel te lang
de volgende net te kort
sommige waren net begonnen
de meesten allang verrot
Madelon Wonink 