Rust probeer te heersen

maar het pad verraad elke stap

en warme wind blaast elke stilte weg

hoor, het leven van over de grens

(een ondoordringbaar haag van oneetbare appelbomen )

wacht op het klagen van de kraai

en tel dan de jaren op elke stenen

de één was er veel te lang

de volgende net te kort

sommige waren net begonnen

de meesten allang verrot