Niet klagen maar dragen
met volle kracht vooruit
kan best leven zonder adem
zit slechte dagen stilletjes uit
het hoort vast bij het leven
dat ik het soms niet meer weet
hoe nu weer te overleven
met al dat levensleed
ben niet ziek maar een watje
en gewoon niks gewend
blijf lachten en zwijgen
tot het bittere end