Ik heb het een tijd kunnen uitstellen maar deze week kon het echt niet meer, met temperaturen die richting de 30 graden gingen moest ik er aan geloven.
Op woensdag ochtend had ik nog koppig een trui aangetrokken maar kwam er al vrij snel achter dat het echt te warm was dus bij thuiskomst in de middag meteen een T-shirt uit de kast getrokken en aangedaan. Mijn oog viel meteen op mijn linker onderarm, ik wist wel dat ze er nog zaten maar nu ik er over in zat vielen ze me heel erg op. Dikke witte lijnen, een herinnering aan oude wonden.
Elk mens kan zien dat deze daar niet per ongeluk zijn gekomen en ik kan niemand anders dan mezelf daar de schuld van geven. De eerste keren zijn elk jaar weer lastig, de eerste keer buitens huis zonder me te verbergen met een jas of vest, de eerste keer naar dagbesteding in een T-shirt, etc. na de eerste keren en in de loop van de zomer denk ik er minder aan en wordt het wat makkelijker.
Het is vooral moeilijk als er mensen in mijn leven zijn die er vorig voorjaar/zomer nog niet waren is het spannend te zien hoe ze reageren. Ik begrijp goed dat het confronterend kan zijn voor anderen en dat mensen het moeilijk vinden om te weten wat te zeggen, daar heb ik alle begrip voor.
Ik persoonlijk heb liever dat je niks zegt, het is al jaren geleden gebeurt maar het blijft een lastig onderwerp dat ik vooral mondeling niet zo goed kan uitleggen.
Dat in mezelf snijden geen goede keuze was dat weet ik wel (en wist ik toen ook). ik probeer (het lukt lang niet altijd) een beetje mild naar de Madelon van toen te zijn, ik kon op dat moment niet anders. Het kwam vanuit momenten van extreme emotie en moest “iets” doen om het weer dragelijk te maken. Mezelf bezeren gaf voor een korte tijd rust en dat was nodig om te kunnen overleven.
Ik ben er vanaf in de zin dat ik het al jaren niet meer heb gedaan maar het is nog steeds iets waartoe ik de drang heb/gedachten aan heb bij veel stress, angst, verdiet etc.
de littekens zullen wel blijven en me blijven herinneren aan die tijd, hopelijk wordt de aanstormende mooi weer dagen wel makkelijker in de loop van de jaren.
Mocht je vragen hebben naar aanleiding van dit blog, stel ze gerust dat vind ik niet erg, iemand op mijn blog, rustig in mijn eigen tijd schriftelijk beantwoorden is heel wat anders dan iemand face to face proberen uit leg te geven.
Madelon Wonink 