nu even niet

Ik heb mijn Twitterapp van de telefoon gedaan zodat ik er niet meer op kijk, ik heb twitterpauze.

Het is niet makkelijk voor me, merk dat ik me vaak afvraag wat ik mis en dat maakt me wel wat onrustig op dat moment. Er is echter een reden voor de pauze, ik kon het allemaal niet meer aan. Mijn hoofd raakte snel erg vol van alle berichtjes en discussies en ik heb het gevoel dat de algemene sfeer wat grimmiger is geworden, er wordt meer tegen elkaar gestreden en onvriendelijke tweets komen steeds meer voor. (wat ik me te veel aantrek en dus slecht tegen kan) De reden dat ik niet helemaal stop, mijn account delete en niet meer terug kom is omdat er nog steeds die andere kant is, de vriendelijke kant, mensen steunen elkaar, steunen mij en ik probeer het zelfde voor hun te doen. Niet alleen moeilijkheden delen we maar ook overwinningen en gewoon alle daagse leuke dingen. Ik hoop dat ik na een tijd me weer kan richten op de goede dingen die daar zijn en de slechte links laten liggen maar nu lukt dat absoluut niet.

Ook de problemen van anderen en mijn onvermogen daarmee te helpen grijpen me meer aan dat gewoonlijk, van me af zetten is erg moeilijk.

Ik heb in mijn “echte” leven ook veel moeite me overeind te houden, de veranderingen van de laatste maanden hakken erin en ik wordt geplaagd door een mentale vermoeidheid, angsten en de vraag of het nog wel beter wordt. Ik ben op momenten moedeloos en zelfs wanhopig.

Het is dus noodzakelijk dat ik even heel egoïstisch ben en de rest van de wereldproblemen negeer en rust probeer te vinden. Hoelang dit gaat duren weet ik niet maar ben iig van plan om weg te blijven zolang ik nog het gevoel het op de hoogte zijn en iedereen op te hoogte houden nog dwangmatig is.

Mocht je nu contact met me willen, kan dat via DM, ik krijg hier een email melding van en zal antwoorden, kan alleen niet zeggen wanneer ik antwoord. Bloggen blijf ik doen als ik daar behoefde aan heb en fb hou ik op het moment wel maar mocht dit ook te veel zijn gaat dit er ook tijdelijk af.