Het is hier, de dreiging die met elk nieuwsbericht dichterbij kwam de het corona virus is in ons land. Afgelopen weken werd ik steeds onrustiger van het nieuws over het virus, wanneer het erover ging checkte ik even snel of mijn voorhoofd warm was. Ik heb normaal gesproken niet echt een grote angst om ziek te worden, natuurlijk vermijd ik het liever maar ik ben er niet overdadig mee bezig, dus wat maakt dit anders? Nou de aandacht die het krijgt vooral in media maar ook sociaal media staat er vol mee. En de manier van bericht geven helpt ook niet. Het benadrukken van hoeveel mensen er overlijden aan deze ziekte is niet helpend voor mij omdat het de angst alleen maar voedt, het maakt dat het een stuk gevaarlijker aanvoelt dan het is aangezien ze niet melden dat de meeste mensen weer beter worden.
Iets dat aandacht krijgt groeit en in dit geval werd het een groot monster dat bestreden en buitengehouden moet worden en wie wordt er nu niet bang van een groot monster?
Mijn hoofd levert in deze gevallen een scenario aan die vermeden moet worden, je zou denken dat het is dat ik ziek wordt en ja dat is het maar het gaat verder niet alleen ik word ziek maar in verlengde steek ik andere mensen aan, zoals mijn vader die niet de beste gezondheid heeft en deze komt in mijn scenario dan ook te overlijden, door mij en ik moet dan met die schuld leven.
Denk dat deze angst gedeeltelijk onder massa-hysteria geschoven kan worden, maar dat is niet helemaal correct omdat ik geen idee heb of de massa wel mee doet, nee dit is meer Madelon-hysteria. Ik die in mijn eentje paniekerig wordt van alle verontrustende informatie en onrustwekkend berichten en zelf scenario’s creëert waar ik nog veel banger van wordt. De stemming van de massa beïnvloed me wel als in als mensen om me heen (on en offline) angstig zijn hierover dan word ik angstiger dan wanneer mensen kalm eronder blijven.
wat is de behandeling voor Madelon-hysteria ?
Vermijden van nieuws, tv kijk ik al bijna niet maar ook af en toe van twitter en fb af kan helpen om rust te creëren. Ook niet gaan googlen naar meer informatie. dat doe ik af en toe nog wel maar eigenlijk maakt het me meer angstig dan dat het helpt.
Afleiding helpt meestal bij angst, wat de oorzaak van deze angst dan ook is, piekeren erover is wat het groot maakt dus iets doen waarbij ik mijn aandacht bij moet houden zodat ik niet of iig minder pieker is erg behulpzaam.
en gewoon doen wat ik altijd al doe, dus gewoon naar buiten, naar dagbesteding en naar mijn ouders, het is verleidelijk om deze dingen te vermijden uit gedachte dat ik en anderen dan veiliger zijn maar de drempel om het leven erna weer op te pakken wordt op deze manier erg groot en het “bewijst” als ware aan de angst dat deze terecht is want ik pas mijn leven aan.
Natuurlijk als overheid beslist dat er maatregelen genomen moet worden zal ik daaraan gehoor geven maar tot die tijd speel ik een beetje voor struisvogel.