2021 lijkt het jaar te worden dat het eindelijk gaat gebeuren, ik ga mijn eigen gedichtenbundel uitgeven. Een selectie is gemaakt, 34 gedichten die er volgens mij in mogen en deze selectie is door een groede vriend gecheckt en gecorrigeerd op foutjes waar ik gewoon overheen lees.
Ik zit nu met 34 blaadjes op de grond om de beste volgorde te bepalen van het boek. Ik wil dat de lezer niet hopeloos depressief wordt na een paar gedichten dus worden de zware en wat lichtere afgewisseld. Daarna komt lettertype, letter grote, regelafstand en plaats op de bladzijde aan de beurt. Ik doe dit geheel op eigen gevoel en dat is prettig maar ook doodeng want wat als mijn gevoel niet het juiste is ?
Ik verbaas mezelf over hoeveel plezier ik beleef aan dit proces, vind het geweldig te spelen met alle variabelen om het zo goed mogelijk te maken, ik ga voor alles ook de tijd nemen en mezelf er aan herinneren dat er geen deadline of haast is. Pas als het voor mijn gevoel goed is word het gepubliceerd en kan het gekocht worden. Ik ga een pagina op dit blog maken met een link naar de verkooppagina.
Er komt zeker een dankwoord achterin, ik had veel aanmoediging nodig zo ver te komen en heb die aanmoediging zeker gekregen.
Ik verwacht geen groot succes als in dat er erg veel verkocht zullen worden, dit komt doordat er geen bedrijf achter mij staat die het boek in de spotlights zet en mijn eigen kring niet al te groot is. Ook voel ik me er niet oncomfortabel mee om mensen te vragen het te kopen of een boekpresentatie te houden. Denk als er 50 verkocht worden dat al erg veel is.
Via brave new books, bepaal ik alles zelf en wordt het boek per verkocht exemplaar gedrukt zodat ik geen voorraad heb waar ik vanaf moet, ideaal omdat ik waarschijnlijk niet veel verkoop.
Ik hou de winstmarge voor mezelf zo klein mogelijk omdat het mij niet gaat om geld verdienen maar vind het erg mooi dat er iets fysieks is van mijn werk dat gevoeld, gelezen en geroken kan worden. Door de drempel om het te kopen zo klein mogelijk te houden hoop ik dat vele dit werk in handen kunnen gaan houden. (ook maakt het niks uit of ik iets verdien want het wordt van de uitkering afgetrokken)
ondanks dat het spanning geeft overheerst op het moment een stiekem trots gevoel dat ik dit werkelijk doe.