als je kijkt naar de hoeveelheid hulp die ik ontvang zou je niet zeggen dat ik moeite heb met hulp vragen. je zult er misschien meer naar geneigd zijn te denken dat ik wat te snel help roep maar het duurt vaak jaren voordat ik de stap zet naar professionele hulp.
de stap naar hulp is voor mij vrij groot, dit heeft meerdere oorzaken.
om hulp te vragen heb je een hulpvraag nodig, je moet kunnen verwoorden waarmee je hulp nodig hebt, kun je dat niet dan is de kans groot dat je geen hulp krijgt. toen ik voor het eerst depressief werd, had ik daar geen woorden voor. als met vroeg hoe het met mij was antwoorde ik niet. ik kreeg letterlijk de woorden “ik voel me slecht” niet over mijn lippen.er waren wel wat mensen die zagen dat het niet goed ging maar zolang ik mijn mond dichthield gebeurde er niks.
ik wist ook wel dat hulp krijgen betekende dat ik moest gaan praten over hoe ik me voelde en dat was doodeng, ik was ook niet zeker of ik dat wel kon .ik heb het wel geleerd om te doen maar dat koste veel moeite, ik weet niet of ik er toen in staat was om het te leren.
een stap zetten naar nieuwe hulp is ook weer iemand nieuw moeten leren kennen en vertrouwen en binnenlaten en dat geeft zeker een mate van angst en weerstand. nieuw is eng, altijd, hoe lief mensen ook zijn.
ik heb ook een klein (nou ja soms is het wel een schreeuwlelijk ) stemmetje in mijn hoofd die kritiek heeft op vrijwel alles dat ik doe. die vind me maar overdrijven en aanstellen en vind dat ik het allemaal gewoon zelf moet uitzoeken. dat het allemaal wel mee valt en ik erg gewoon niet z’n drama van moet maken. en omdat ik me aanstel, moet ik geen hulp krijgen maar gewoon een schop onder mijn kont. ik vind het nog moeilijk om mij niks aan te trekken van deze dwanggedachten.
ik heb ook een angst om anderen tot last te zijn en hulp nodig hebben kan ervoor zorgen dat anderen last van me hebben. ook kunnen mensen het vervelend vinden om te weten dat het niet uitstekend met me gaat, dan gaan ze mee lijden en dat wil ik niet. het is dan makkelijker te doen alsof het allemaal wel goed is, daar heeft niemand last van maar hulp krijgen kan dan niet.
het gaat beter dan vroeger, ik vraag nu om hulp en krijg die vaak ook en tot nu toe heeft nog niemand gezegd dat ik daarmee moet stoppen.