De laatste tijd ben ik in beslag genomen door iets nieuws, het bewerken van speksteen. Ik had op fb gezien waar je een setje kon halen en het leek me leuk om te proberen.
Ik probeerde het en raakte enthousiast, zocht op waar ik meer steen kon halen en las een boek uit de bieb over het bewerken van speksteen.
Het verschil tussen een fiep (ook wel bijzondere interesse genoemd) en een hobby is voor mij is die intensiteit, een fiep is een stuk intenser, ik wil het de hele tijd doen en er alles over lezen en leren.
Sommige fieps worden hobby’s, iets wat ik een langere tijd doe en aardigheid aan heb, ik ben er op de lange termijn minder mee bezig dan in het begin maar ik vind het nog steeds leuk om soms weer op te pakken, haken is z’n fiep die een hobby werd.
Wat echter vaker gebeurd is ik ben super enthousiast en er vrijwel nonstop mee bezig en na een paar dagen/weken vind ik het niks meer aan en doe er niks meer mee.
Ik heb mezelf aangeleerd om voorzichtig te zijn met van alles te kopen in dat prille begin want de kans is groot dat ik later met spul zit waar ik niks meer mee heb. Dus ik probeer mezelf wat te begrenzen in uitgaven en ik kan er niet de hele tijd mee bezig en ik wacht nog even af voordat ik me opgeef voor de x-daagse cursus die ik ook eigenlijk ook wel heel spannend vind.
Na de uiltjes uit het setje ben ik nu bezig met geheel iets eigens, een waxinelichthoudertje, het is intensief en veel werk maar mooi om te zien dat ik echt iets maak dat geheel van mij is. Geen idee hoe het er uiteindelijk eruit gaat zien, ik hoop echt dat het mooi gaat zijn.
En ik hoop dat deze fiep nog een hele poos gaat duren want het is heerlijk.
ja, het verschil tussen passie, compulsie en stereotype interesse is niet strikt.
LikeLike