stapjes

er is beweging, de grote schoonmaak is ingepland en er wordt gebeld voor een startdatum huishoudelijke hulp. Ik voel me nog steeds dubbel over deze stappen maar denk ook niet dat, dat voorlopig veranderd. Natuurlijk wil ik het allemaal zelf kunnen, maar na keer op keer bewezen te hebben dat het echt niet gaat, moet het maar zo.

Ik hoop dat ik er achteraf gewoon blij mee kan zijn en als ik de hulp wat meer gewend ben ik meer ruimte ervaar. Hoe ik er echt op ga reageren weet ik niet en dat is wel spannend.

Heb ook weer een stap in behandeling gemaakt. Er is nu weer een psychiater bij mijn behandeling betrokken en er is een plan die nu al in werking is gezet. De antidepressiva is weer verhoogd in de hoop dat het nu wel wat gaat doen voor mijn dwangstoornis en angst. Tot nu toe zijn ze vooral goed gebleken voor mijn stemming waar ik blij om ben maar het leven wordt best moeilijk gemaakt door de dwang en angst. We kijken het 6 weken aan en heb al een nieuwe afspraak dan, mocht het niet geholpen hebben dan wordt het afbouwen en met iets anders starten, waarschijnlijk wordt dat clomipramine een middel die wel vaker wordt gegeven bij een dwangstoornis.

Maar ik hoop gewoon dat de verhoging wel helpt en dat ik met alle hulp in wat rustiger vaarwater kom. Ik heb wel behoefde aan wat rust.