Dit is een gevoel waarvan ik het bestaan alleen maar opmerk als het er niet meer is, het vertrouwen dat alles wel op zijn pootjes terecht komt, dat alles wel goed komt.
Dat gevoel ontbreekt soms en dat voelt erg naar, ik wordt dan erg angstig en soms zelfs wanhopig, het voelt verloren, alsof de grond onder mijn voeten ontbreekt. Ik ben op die momenten ook puur aan het overleven. Meestal zijn het periodes waarin ik momenten heb dat ik dat ik niet meer voel. Ik heb ook tijden gekend dat ik het langer had maar toen was ik depressief.
Oorzaken ?
Meestal kan ik wel een oorzaak of meerdere oorzaken achterhalen waarom het “het komt goed”gevoel ontbreekt de meest voorkomende oorzaken zijn
- (aanstaande) veranderingen
- gebrek aan structuur
- onduidelijkheden
- vermoeidheid/overprikkeling (vaak in combinatie met andere oorzaken)
oplossingen ?
De oplossing hangt af van de oorzaak, ook bepaalt die of het op korte termijn wel op te lossen is.
Structuur is vaak wel aan te brengen door een planning te maken, ik maak meestal een weekplanning in agenda maar soms is het ook behulpzaam om extra op een rijtje te zetten wat ik die dag of zelfs komende uren ga doen, dit doe ik niet schriftelijk maar in mijn hoofd of ik vertel iemand (ok dat kan ook schriftelijk op sociale media) wat ik ga doen (soms is die iemand mijn kat) dat geeft overzicht.
Bij onduidelijkheden kan het helpen om duidelijkheid te vragen of voor mezelf duidelijk te maken door op te zoeken hoe iets gaat, maar soms is het niet duidelijker te krijgen en moet ik afwachten.
Op het moment zit ik in een situatie waarin ik alleen kan afwachten op hoe dingen gaan verlopen en moet ik deze periode dus uitzitten ook zijn veranderingen niet altijd te voorkomen en ook niet altijd onwenselijk (een stap vooruit is ook verandering) ook dan is het dat ik er doorheen moet.
Wanneer vermoeidheid/overprikkeling de dingen erger maken kan het soms helpen gewoon naar bed te gaan en ja dat kan ook midden op de dag voor een paar uur.
Wanneer ik de oorzaak niet kan wegnemen moet ik het dus uitzitten maar dan zijn er wel dingen die ik kan doen om de “het komt niet meer goed momenten” dragelijker te maken:
- mezelf eraan herinneren dat dit tijdelijk is want gevoel is dragelijker als je weet dat het in niet al te lange tijd voorbij gaat.
- afleiding zoeken, door iets te gaan doen of tv (netflix) te kijken of mensen op te zoeken (kan ook online) door afleiding is de angst/paniek minder en houd het de wanhoop op afstand
deze dingen helpen niet altijd, soms ben ik echt ff de weg kwijt (volkomen in paniek) en helpt niks meer, dat duurt over het algemeen niet lang.
De bovenstaande oplossingen zijn de verstandige oplossingen, de dingen die ik mezelf en andere aanraad. Helaas ken ik ook minder verstandige oplossingen, ze helpen wel op dat moment om mezelf rustiger te krijgen maar schaden ook. Deze dingen zijn:
- overdadig drinken. Ik heb al een tijd geen drank meer in huis omdat de flessen er best snel doorheen gingen.
- Automutilatie in de vorm van in mezelf snijden, het is al jaren geleden dat ik het voor het laatst heb gedaan maar toch is het op zulke momenten altijd een gedachte.