laat ik eerst even een misverstand uit de weg ruimen, namelijk dat er altijd een podium aan te pas komt bij podiumvrees, dat is helemaal niet nodig.
Voor mij draait die angst om in de belangstelling staan, het kan al toeslaan als ik in gesprek ben en ik merk dat er meerdere mensen aandachtig luisteren.
Nu is oor iemand met podiumvrees zingen niet de meest voor de hand liggende hobby, toch heb ik jaren lang in koren gezongen, eerst in een kinderkoor daarna over naar een jongerenkoor en later ook nog even bij een gewoon koor. Ik genoot echt van het samen zingen en had zolang er maar genoeg met mij mee zongen geen last van angst. De enige reden dat ik ben gestopt is omdat als volwassene meer van mij verwacht werd op sociaal gebied en dat werd ongemakkelijk (ook voor mij). Maar samen zingen is iets waar ik echt van genoot, het bracht en gevoel van samenzijn die ik maar zelden ervaar. Het maakte alle angst en stress rondom een optreden het waard, en als ik eenmaal zong met alle anderen verdween de angst ook weer.
En ik miste het, nu had de dagbesteding een koortje maar die is verdwenen wegens covid, maar er was wel een band waar je voor kon opgeven, niks te serieus, gewoon leuk samenspelen. Ik weet niet of het een een moment van enthousiasme was of van waanzin maar ik gaf mijzelf op ervoor.
Gelukkig snappen ze het daar als ik zeg vind het eng dus we deden het rustig aan,ik begon met luisteren en zachtjes meezingen. Toen vorige week er nog iemand was die wou zingen en dus konden we samen zingen dat zorgde ervoor dat ik van zittend aan een tafeltje naar staand bij een microfoon ging en samen ging het best wel goed en was het ook leuk.
Vandaag dacht ik in eerste instantie dat ik weer met iemand ging zingen maar die iemand ging opeens weg en toen was het slechts mij. Met letterlijk trillende benen heb ik het gedaan, het ging niet perfect, mijn stem hield er zo af en toe gewoon mee op maar ik hoop dat, dat met tijd beter zal gaan. Ik ga thuis de liedjes verder luisteren zodat ik weet wat ik moet zingen en dan probeer ik het volgende week nog eens. Ik hoop dat het met tijd zo comfortabel gaat dat ik alleen maar plezier heb met samen muziek maken. Tijd zal het leren.