ik ben nog voorzichtig met het doen van grote uitspraken maar sinds een week of twee lijkt het beter met me te gaan. ik ben minder angstig, het is stiller in mijn hoofd en voel me minder snel schuldig.
dit is een hele vreemde ervaring omdat die gevoelens de laatste jaren erg aanwezig waren. mijn eerste reactie was geen blijdschap maar meer verwarring, ik was bang dat ik als persoon zou veranderen en dat die verandering niet positief zou zijn.
nu ben ik voorzichtig optimistisch, denk dat de veranderingen wel ten goede zijn en ook geen negatief effect hebben op hoe ik omga met anderen. denk dat ik ook wat “verward” was omdat ik van te voren niet echt een beeld had hoe het zou zijn als mijn klachten inderdaad minder werden, ik heb zo lang al last van dwang dat het niet voor te stellen was voor mij. ik was ook een hele tijd heel erg gefocust op “hoe voel ik me” dat het beeld ook wat vertekend werd. ik probeer het nu meer los te laten.
de reden dat het beter gaat is dat ik eindelijk medicatie heb gevonden dat mijn dwang doet afnemen, vorige middelen deden wel wat op mijn stemming maar lieten de dwang voor wat ie was. de zoektocht was best lang en niet altijd even makkelijk, mede doordat ik perioden had dat ik zonder werkende dosis antidepressiva zat en dat zorgde ervoor dat ik niet alleen dwangmatig was maar ook nog depressief.
mijn dwang is duidelijk nog niet helemaal weg waardoor de positieve verandering soms als gevaarlijk kan worden ervaren maar dat is hopelijk iets dat in de loop van de tijd af zakt en dan is dit gewoon. wat ook mogelijk is dat een hogere dosis ook dat weg zal nemen maar dat weet ik niet. ik heb dinsdag een afspraak met de psychiater en dan zullen we de mogelijkheden bespreken.
Madelon Wonink 